Over “de vele druppels tot de beruchte laatste”
Lekker vroeg zijn we wakker maar ontbijten kan pas vanaf 9 uur dus we hebben tijd zat voor onze ochtendrituelen.
Voor mij is dat koffie en een heerlijke douche! Nou, hier valt de douche nog steeds tegen…
Het heerlijke kopje koffie,de mooie kamer en het uitzicht maakt alles goed, als ik maar gewassen ben.
Klokslag 9 uur gaan we richting de eetzaal, hier staat alles waar je s’morgens vroeg van kan dromen. Bovendien is alles vers en zelfgemaakt.
Na het ontbijt gingen we een “wandelingetje” maken….naar het park en paleis van Monserrate. Het weggetje ging al direct naar beneden….. en naar boven….. en weer naar beneden… en jawel.. weer naar boven!
Ik bedacht mij snel hier heb ik geen zin in!!!
Gertjan ging met mij mee terug. We kunnen er vast ook met de auto komen!
Een kwartier later liepen wij al bij het park waar wat later lidia en peter met de tong op de schoenen ook aan kwamen lopen.
Ook hier liepen de weggetjes steil naar beneden en weer steil omhoog.
De voorjaarszon was ondertussen veranderd in een “koperen ploert”en de eerste zweetdruppels verschenen in mijn nek…
Dit werden er steeds meer! Drijfnat liep ik toch rustig door en gelukkig bereikte ook ik het paleis en gelukkig zelfs weer de uitgang!
Bij de auto aangekomen schrikken we….2 diepe krassen op de achterdeur!!!
Oh nee!!! We hadden al gedonder met het autoverhuurbedrijf en waren te gierig om eventuele schade af te kopen. We hebben alleen een borg van 1500 euro afgesloten….nou dit krijgt nog wel een staartje! (Wordt vervolgd..)
We gaan naar het historische centrum van Sintra en aangezien het al middag is slepen we ons het centrum in. Tijd voor een simpele lunch! De weg gaat naar beneden en weer omhoog terwijl ook de temperatuur weer snel omhoog gaat.
Het eerste winkeltje is voor mij zo ook de eerst passende zonnehoed.
Enigszins beschermd lopen we naar het eerste terras en ploffen neer.
Op de kaart staan tosties met zalm en mozzarella en tomaat, maar Ze hebben wel tosties… maar niet met zalm… niet met mozzarella.. en niet met tomaat!
Simpele tosties met ham en kaas zijn het enige wat we kunnen krijgen… doe er maar 4! Maar een tostie hier bestaat uit 4 tosties zoals we die in Nederland kennen.
4 bordjes met 4 tosties… dat zijn er 16!
Er rest ons maar 1 oplossing…uitdelen! Toeristen uit Noorwegen en meisjes uit Frankrijk genieten van hun gratis lunch.
We willen niet meer lopen en peter houdt een “TukTuk” aan regelt een goede prijs en we kunnen instappen.
Sintra per tuktuk… wat een belevenis! Bij alle bezienswaardigheden moeten we uitstappen, een verhaal aanhoren en worden we met onze eigen camera’s op de foto gezet.
Onze gids gilt….”No brakes” als we naar beneden vliegen….gilde “Massage” als we over de keien hobbelden en bij iedere vrouw stopte hij en riep “Lekker ding”. Hij was een blauwe maandag in Nederland geweest en dit was de eerste uitdrukking die hij geleerd had.
We kregen Portugese cakejes, proefden ginja (een likeur van blauwe bessen) en zagen het hele Sintra.
Helemaal door elkaar geschud namen we aan het einde van de middag afscheid van onze gids.
Nog even naar het strand…..de golven van de Atlantische oceaan beuken op de rotsen….ongerept.
Een gratis parkeerplek en een cola of tonic voor 1,5 euro….zeker niet teveel!
Nog even naar praia da adraga het mooiste strand hier.
Nog meer hoge golven….nog hogere….de golven zijn huizenhoog!
Het is ondertussen al laat. We besluiten hier een klein hapje te eten voor we ons hotel op gaan zoeken.
2 tonijnsalades en 2hamburgers daar doen we het vandaag maar mee.
Peter neemt een hap….peter spuugt het gelijk uit… en peter begint te kokhalzen….
Verbaasd kijken we hem aan…kokhalzend schuift hij zijn bord opzij… dit is gewoon rot!
Gertjan schuift het eten op zijn bord heen en weer en prikt de kleine stukjes sla er tussen uit….ik hou niet van witte bonen is zijn smoes.
De hamburgers zijn rauw….en meer dan overtijd! Dit eten we niet.
Lidia is het zat en stuift naar binnen.
Where’s the cook??? Come here!
Ondertussen is de hele staf opgeroepen en gearriveerd.. de baas is het laatst en zegt ons vriendelijk gedag.
Hij komt met de rekening en vraagt vriendelijk of de salade niet helemaal goed was en lidia barst weer los.
Die hoeven we niet te betalen.. maar lidia is nog niet klaar met klagen.
Uiteindelijk verscheurt de baas de rekening( hij wist vast dat het niet goed was)
Peter loopt naar binnen met 10 euro… de wijn en het bier waren goed dus dat betalen we.
Het tientje wordt uit zijn handen gegrist…. wij hebben betaald voor het drinken maar voor het eten?? Geen euro!
In Sintra eten we een lekkere hamburger en tevreden gaan we terug naar ons hotel.
Lidia gaat nog even onder de waterval….. waterval?????? Ja onze geweldige douche!!!!
Gewoon het knopje indrukken…..je moet gewoon het knopje indrukken!
Eenmaal in onze kamer stap ik onder het douchekopje…. en druk het knopje in van de kraan……..Een gigantische hoeveelheid water stroomt over mijn rug….
Wat een geweldig hotel en wat een geweldige douche!!!!
Een waterval van druppels….
Deze druppel was zeker niet de laatste!
