Vakanties

3 Na regen komt zonneschijn…

Achter ons hoor ik gerommel en Afrikaans geklets, het is dus al ochtend.

Ik hoor geen regen meer maar wel vogels en ik zie blauwe lucht.

De andere kant van het bed is leeg maar buiten zie ik gj al fris en fruitig zitten met zijn boek…is het al zo laat???

Op mijn horloge zie ik dat het 7.30 is en ik spring mijn bed uit en vlieg onder de douche.

Jawel…ik ben uitgerust! Dat is heel lang geleden …

Het water van de douche spettert alle kanten op…maar ik kan mijn haar in ieder geval wassen! We hebben namelijk water!

Dolgelukkig zitten we vroeg aan ons ontbijt en kunnen eigenlijk niet wachten.

Na een snel ontbijt wat overigens superlekker was springen we de auto in en rijden de isimangaloa wetlands in. (nadat we wel even toegang betaald hebben hoor)

Bijna alleen op de wereld ….

Kudu’s die voor onze camera poseren…apen die gekke capriolen uithalen…zebra’s en neushoorns zonder neus..nu wordt er tenminste niet op hen gejaagd.

Onze lunch bestaat uit een restje meegenomen sushi en broodjes uit de supermarkt met ham.

We gaan naar Mission Rocks een uitkijkpunt aan de Indische oceaan.

Zien Verlaten stranden met schone toiletten en buitendouches.

Ontmoeten Wildebeesten die op hun gemakkie staan te grazen en overwinnen zanderige heuvels waar onze Nissan probleemloos naar boven kruipt.

Alleen het rijden over het plankier door het moeras laten mij weer gillen! Gj naar rechts!!!! Niet rijden en kijken ….mannen kunnen maar 1 ding tegelijk!!!!als je wil kijken stop dan even …

Gj noemt nu terwijl ik zit te schrijven nog meer dieren op die wij gezien hebben…

Voor mij is dit vandaag niet zo belangrijk.

Ik weet eigenlijk alleen nog maar dat ik vandaag zonder problemen, in de brandende zon, een trap opgelopen heb om te genieten van het uitzicht op zee.

Misschien heb ik wel nooit zo genoten van een uitzicht…of van een dag als vandaag.

De laatste wolk drijft weg en onder een strakblauwe hemel zie ik de golven beuken op de rotsen.

Mijn dag kan nooit meer stuk.

Glimlachend denk ik aan gisteren toen pikzwarte vrouwen tegen mij zeiden jaloers te zijn op mijn witte armen.
ik kan alleen maar denken…

Ik ben zo blij te zijn met wie ik ben…. maar vooral met waar ik nu ben.

2 Water bij de wijn doen.

We worden wakker gemaakt door de vogels die een wedstrijdje houden wie het hardst kan zingen…Ondanks een toch wel korte nacht zijn we uitgerust en snel gedoucht en aangekleed. Gj heeft lef en trekt zijn korte broek aan want hij gelooft nooit zo in weersvoorspellingen. Al wekenlang zie ik voor vandaag regen ,regen en nog meer regen voorspeld met het daarbij behorende weercijfer 2. Ik trek vandaag toch maar een lange broek aan.

Na ons eerste heerlijke zuid Afrikaanse ontbijt gaan we richting St lucia. Vandaag moeten we bijna 600 km rijden…en dat zijn zuid Afrikaanse kilometers.

Onze Tom Tom weet niet echt waar hij mee bezig is en stuurt ons steeds de weg af.

Nadat we een paar maal geluisterd hebben gaan we toch maar ons eigen idee doen en zien we een bordje Durban.

Het begint met regenen en dit wordt al snel hozen….gj moet nog even wennen aan de breedte van onze auto en dit is niet echt goed voor onze over het algemeen stabiele relatie.

De linkerkant,waar ik zit,raakt steeds naast de weg of in een volgelopen pothole (gat in de weg) en ik kan dan mijn mond niet houden.

Kijk toch uit!!!naar rechts!!!! Nee, RECHTS! Kortom alle plassen en hobbels zijn voor gj.

We rijden door Nederland…Middelburg, Leiden, Arnhem, Amersfoort en zelfs Amsterdam. Er zijn ook andere plaatsen met Nederlandse namen: Kippen, Laagplaas of Sukkelaar. Hier is alleen niets Nederlands aan en het grootste verschil is echt de kleur. Hier zijn de mensen echt diepzwart en lijken onze armen nog witter.

In Ermelo gaan we op zoek naar een supermarkt maar dat lukt hier echt niet.

Een supermarkt hier is een soort pandjeshuis..met enorme rijen voor de deur.

We vinden wel een telefoonshop waar het zowaar lukt om een simkaart te kopen bij een Arabier…er stond alleen geen tegoed op.

Ok dat is vast een eitje…..ja ja ….winkeltje in en winkeltje uit.

We eindigen in een warenhuis met enorme herrie en al schreeuwend leggen we uit wat we willen. Data, ja DATA! Geen telefoontegoed. Alleen DATA! ….een uur later heeft de erbij geroepen manager mijn simkaart in zijn telefoon gedaan om te activeren…want met een iPad kan je niet bellen! We schudden de hand van de manager en als vrienden verlaten we opgelucht de winkel..Ik heb internet!

Nog meer regen ….en nog meer commentaar van mijn kant en waarschijnlijk ook van de natgespetterde voetgangers langs de kant van de weg.

Over het constant inhalen van auto’s zwijg ik maar.

in het pikkedonker komen we in het, nu zo troosteloze, St lucia aan.

In de lodge hangt onze sleutel klaar…en wadend door de enorme plassen komen we in een supermooie kamer….met een hele mooie badkamer met zelfs een ligbad!

Helemaal compleet…maar… zonder water!!! Er komt gewoon geen drup uit de kraan….

In de stromende regen gaan we sushi eten en storten ons op het karafje witte wijn.

Dat is snel leeg…. doe er nog maar 1.

Het water stroomt door de straten…de overheerlijke sushi ligt op ons bord en de wijn lijkt echt te verdampen.

Voor ons doen veel te vroeg roken we nog een sigaartje, samen met de gekko’s die op de muur van ons terras zitten, en ploffen neer in ons veel te grote bed.

Morgen…. weer een nieuwe dag…met hopelijk wat minder regen…water in de douche…. dezelfde heerlijke wijn…. maar bovenaan ons lijstje staat toch nog steeds….

Morgen gezond weer op!!

Het spreekwoord van de dag…

Nooit te oud om te leren…of geluk zit in een heel klein hoekje…

En toch voelt het anders deze keer…

Na Zaventem en na mijn hartoperatie is echt niets meer zoals het ooit was. Bijna een jaar later ben ik nog steeds emotioneler en mij nog steeds ieder moment niet alleen bewust van de waarde van het leven maar eigenlijk van ieder moment.

We gaan naar zuid -Afrika!!! Voor de 6de keer…en het voelt anders.

Ruim op tijd zet Jos ons af bij schiphol waar het een drukte van belang is. Het voelt hier veilig en geduldig staat iedereen te kletsen in de enorm lange rijen voor de veiligheidscontroles. Werkelijk alles moet de handbagage uit en in aparte bakken door de scan. Zelfs opladers zijn nu verdacht net als USB kabeltjes. Het kleine zaklampje in mijn fototas zorgde wel voor een extra controle..maar de staaldraden rond mijn borstbeen waren wel onzichtbaar.

We kopen onze standaardzaken,zoals sigaren,luchtjes en een boek en hierna heeft gj nog genoeg tijd om “even” te bellen en (natuurlijk) al bellend lopen we om 9.45 de slurf door naar de vertrouwde blauwe vogel.

De al wat grijzende piloot stelt mij gerust..de overal aanwezige marechaussee ook.

Wij zitten achterin het vliegtuig en hier zijn nog veel lege plaatsen en heel gelukkig installeren we ons op 3 stoelen.

Ik kan languit liggen…we kunnen films kijken …en krijgen superlekker eten.

Normaal vind ik turbulentie niet zo leuk maar nu kan ik alleen maar denken dat ik naar zuid-Afrika ga!!! Lijdzaam onderga ik de luchtzakken en het heen en weer schudden neem ik voor lief. Gertjan merkt op dat er niet te lezen valt en de sudoku ook niet ingevuld kan.

MAAR….overdag vliegen is leuk!!!

Ik heb genoeg frisse lucht gehad,film gekeken en de wereld onder mij voorbij zien gaan.

Ruim 10 uur later,het leek veel korter, landen we veilig in Johannesburg.

Buiten zit ik omringd door agenten te genieten van een sigaartje en bedenk mij dat ik echt nooit meer een sigaret op zal steken.

Ik ben er weer!!! ik ben zo blij!!!

We halen onze huurauto op en in een giga grote parkeergarage vol met witte en zilver grijze auto’s staat in het midden onze BB…..de meest lelijke bronskleurige bolide..

Ik haal onze gehuurde,in Lisse opgehaalde, TomTom uit de koffer en stap in…natuurlijk bijna aan de verkeerde kant en gj die ook bijna aan de verkeerde kant instapte start de auto.

Het eerste wat we zien is de navigatie die in alle mogelijke kleuren de weg wijst en zinder iets te zeggen stop ik de Tom Tom in zijn zakje en terug in de tas.

15 minuten later zijn we Johannesburg uit en brengen onze koffers binnen.

Een bed,een douche een wc en morgen een ontbijt…glimlachend krijg ik een code voor de WiFi….

Het eerste glas zuid-Afrikaanse wijn ….aan een plastic tafeltje met plastic stoeltjes …

Ik…..ik moet wel even een verhaaltje schrijven….

Geluk zit soms in grote maar meestal in kleine dingen.

Geluk zit in een heel klein hoekje…en meer heb ik vandaag niet te zeggen…