We hebben 2 splinternieuwe appartementen naast elkaar met een gemeenschappelijk halletje.
Onze drijfnatte kleding en laarzen zetten we in onze badkamers die voorzien zijn van vloerverwarming die tot 40 graden op te stoken zijn. Isa zal het hier zeker niet koud hebben!
Als ik even mijn neus uit de voordeur steek lijkt het of ik binnen een minuut bevroren ben..
Mijn been wordt hoe langer hoe blauwer en ook steeds stijver…
We eten vanavond lekker zelfgemaakte heerlijke hamburgers, die alexander niet kon weerstaan, hij had er voor alle zekerheid alvast twee voor zichzelf klaar gemaakt. Die gingen erin als koek. Maar de lekkere trek was nog niet verdwenen. Hij bereidde nog een derde exemplaar: geen gewone, maar een dubbele hamburger met extra cheddar kaas. Uiteindelijk bleek dit toch ook voor Alexander een te grote ambitie. Halverwege de dubbele hamburger werd stond hij enigszins bleek op en in eens staat hij in zijn trui buiten adem te happen! En zegt doodleuk “ tja ik had ook de wc kunnen gaan knuffelen” langzaam zakte het maar ik geloof niet dat hij voorlopig nog cheddarcheese gaat eten!
Na een gezellig avondje mah-jong is het wel heerlijk slapen in een steenkoude slaapkamer. Even rust want de kans om het noorderlicht te zien is vandaag 0 % het is helemaal bewolkt! Onze noorderlicht app wordt de hele dag geraadpleegd.
Woensdagochtend ontbijten we uitgebreid in ons eigen huisje, de arctische wind is niet echt aantrekkelijk om naar buiten te gaan.
Toch gaan we s’middags nog wel even op zoek naar de sea eagles want zovaak komen we niet hier.
Gekleed in Siberische kleding gaan we de enige toeristische route rijden die het schiereiland andoy rijk is. We rijden een smalle wg langs de kust van de atlantische oceaan.
De oceaan bonkt woest op de rotsen en het lijkt of we echt alleen op de wereld zijn, zelfs de watervogels zijn in hun schuilplaats verdwenen.
Na een kwartiertje rijden komen in het leefgebied van de eagles, maar wat
we ook zien…. er vliegt niks!
We komen bij een klein en geheel bevroren zijweggetje wat ons dichter bij de berg brengt.
Alexander begint te glimmen… hier is het echt glad!! Natuurlijk wil hij de auto laten slippen en glijden maar hij wordt snel door mij tot de orde geroepen.
Ook nu zien we geen enkel vliegend dier…
We laten ons niet uit het veld slaan en gaan vreemde dingen doen.
Fluiten met de ramen open… met armen fladderen en die uit de ramen steken…
En Eagle geluiden nadoen.
De topper was de van you tube gedownloade eaglegeluiden op zijn hardst afspelen via de autoradio met de ramen open… ik hoop dat niemand ons daar heeft gezien! Dit was vast een heel raar gezicht! Ook deze bokkensprongen hielpen geen snars. De eagles hoorden ons waarschijnlijk niet of bleven vandaag lekker binnen. We rijden weer weg om verder te gaan. Ineens ziet isa een seaeagle…ak keert de auto.. en keert nog een keer en nog een keer, maar we zien hem niet meer! Hij is alweer verdwenen!
Ook bij de zee zien we niets..
Pas op de terugweg, toen we bijna weer Andenes waren, zag Isabeau er ineens 1…nee 2! Gelukkig konden we even stilstaan en een foto maken, maar ook deze 2 vlogen snel de andere kant op!
We gaan even langs bij Marten om de rekening te betalen en nog even na te praten over ons spectaculaire avontuur en horen verhalen dat het nog veel erger had gekund.
Ook vandaag eten we gewoon “thuis”: ak en isa maken lekkere pasta.
De avond is natuurlijk weer voor het Mah-jong. Fanatiek als wij deze week alle vier zijn.
Af en toe kijken we naar de lucht, maar die is nog steeds geheel bewolkt dus we zien dan toch helemaal niks.. Ook vannacht kunnen we dus weer rustig slapen. We kunnen het noorderlicht in ieder geval niet missen, want het is nu toch niet zichtbaar!
