De “Tien Minuten van Gertjan” en wat andere minuten.
Eindelijk is het dan zo ver, we gaan met z’n vieren, met lidia en peter, naar Portugal.
Na uitgebreide voorbereidingen hebben we voor deze periode gekozen want dan zou het in ieder geval nog niet zo warm zijn.
Niets is minder waar.. het is nu gewoon 34 graden in Lissabon dus onze jassen en plu’s kunnen thuis blijven. Alleen al bij dit idee druppelen de zweetdruppels van mijn hoofd.
Op het laatste moment moeten wij nog een parkeerplaats bij het vliegveld van Eindhoven regelen en omdat gj geheel onbereikbaar is deze laatste ochtend zadel ik peter met dit klusje op.
Tja, er is nu geen parkeerplaats meer over ,alle parkeerterreinen zijn overvol en de ingestorte parkeergarage is vast niet in gebruik.
We wijzigen onze plannen en gaan met peter en lidia meerijden maar dan moeten we wel op tijd( 13.15 uur) in Zwijndrecht zijn.
Gj zegt om 12 uur thuis te zijn… ik hoop het van harte maar maak toch maar alvast een boterham voor hem klaar.
12 uur geen gj…..12.15 uur geen gj..
12:30….12:40…ik krijg een berichtje “ben onderweg”
Ik doe de voordeur maar open en zet de koffertjes buiten.
12:45 deze keer heeft hij geeneens zijn beroemde 10 min.
Het kan nog sneller…binnen 5 minuten heeft hij zijn kostuum verruild voor zijn korte broek en grist zijn boterham van de aanrecht.
“We zijn toch nog op tijd?” En inderdaad zijn we 13:15 in Zwijndrecht waar ook de koffertjes al buiten staan.
Vlakbij het vliegveld parkeert peter de auto en voor het eerst sinds “Zaventem” wachten we op een shuttlebusje dat ons naar de vertrekhal zal brengen.
Toch wel vreemd in zo’n busje… maar nu gebeurde er gelukkig niets.
Het laatste stukje moeten we lopen naar de vertrekhal en komen vlak langs de ingestorte parkeergarage. Een vreemd beeld voor mij en voor ons.
“Soms maakt 1 minuut een levensgroot verschil” schiet er door mijn hoofd maar “Gertjan zijn 10 minuten” blijven altijd rekbaar.
Het kan korter maar ook veel langer zijn….
We leveren onze koffertjes in en gaan op ons gemak door de douane en duiken “de tax free” even in want we hebben tijd zat.
Ineens hoor ik een “last call Lissabon Transavia 4 minutes” omroepen en zet mijn verzamelde aankopen snel terug en ga op zoek naar gj.
Waar is hij nu???? Als ik hem eindelijk bij de wijn zie staan zet hij ook snel alles terug. Aangekomen bij de gate blijkt het niet over onze vlucht te gaan want wij vliegen namelijk met Ryanair! Deze stress was zeker nutteloos.
Op ons gemak gaan we terug en kopen we alsnog de wijn en de smeerseltjes voor mij.
Precies volgens plan gaat het vliegtuig de lucht in….de vlucht duurt nog geen 3 uur en het uur tijdsverschil maakt er biologisch 2 uren van.
Na aankomst zijn we zo bij het autoverhuurbedrijf waar we onze eerste adder onder het gras vinden.
We hebben verzekerde auto’s gehuurd maar moeten deze nog wel even verzekeren…hier begrijpen we al niks van.
Gj haalt zijn schouders op…ach nu betalen of later…dat scheelt niks.
Onze auto’s staan klaar en we storten ons op de ringweg rond Lissabon.
De zon schijnt, we hebben vakantie, we hebben tijd genoeg.
1 minuut, 10 minuten of een uur….
Wij gaan genieten van iedere minuut….
