13 Overdaad schaadt…
We zijn maar met z’n achten in deze lodge en kunnen het prima met elkaar vinden.
De een kletst s’morgens om 5.30 al de oren van ieders hoofd en de ander heeft wat meer tijd nodig om wakker te worden. De jonge belgische meisjes zijn echt nog niet wakker maar ondertussen weten we al dat dat vanzelf weer goed komt.
Vader excuseert, keer op keer, onnodig zijn dochters ….ze moesten nog even aankleden..of haren wassen.
Nou en…
De gezichten van de meisjes staan ondertussen op onweer.
Glimlachend denken wij terug aan onze meiden die ook in peperdure hotels, die wij boekten om hen een plezier te doen, net op dat moment doodmoe waren of hoofdpijn hadden.
Dus de jacuzzi werd niet gebruikt of het supermooie strand niet eens gezien!
We zien in deze lodge elkaar s’morgens voor de gamedrive en drinken een half kopje thee want plassen in de bush …dat wil ik echt niet! ik ga niet met mijn blote billen in het half hoge gras zitten.
Na de gamedrive, waar we natuurlijk weer een ontmoeting met de leeuwen hebben gehad en ik supermooie foto’s heb gemaakt, gaan we gezamenlijk ontbijten aan de grote eettafel. De met liefde gebakken croissant gaat van het ene naar het andere bord.
Croissants in zuid afrika …dat hoort niet en is ook nog eens niet te eten. Maar het laten staan van eten is in dit land best moeilijk.
Het verse fruit, de heerlijke koffie MET caffeine en de gezamenlijk beleefde avonturen zorgen voor een geweldige herinnering.
We nemen afscheid van jolanda en rene… Het safariacontuur van de de super enthousiaste, vrienden voor het leven, klm-ers zit erop.
Ineens beseffen we nog meer hoe leuk de afgelopen dagen waren en hoe snel een mens iets voor je kan betekenen.
We moeten ook afscheid nemen van onze belgen, zij hebben hun intrek genomen in de biljart/ tv kamer en hun tassen staan gewoon onbeheerd buiten.
De rellen en wegblokkades rond johannesburg hebben hun vakantieplannen in het water gegooid.
Hier blijven kan….maar naar johannesburg kan niet!
De tv brengt ons in een seconde terug in de werkelijkheid .
Hier is geen gelijkheid .
De foto die ik vanmorgen van “onze” leeuwen heb gemaakt laat ons allemaal de realiteit vergeten….en even vergeten we de tv.
Deze leeuwen hebben we met elkaar gezien! Een gezamelijke herinnering
Ook deze mensen gaan weg…
Justinus, onze gids, is een manus van alles geworden.
De hele dag rijdt hij heen en weer…brengt mensen weg en sjouwt hun koffers.
Haalt mensen op….en sjouwt hun koffers.
Kookt water…maakt thee..rijdt ons rond, geeft ons eten ..ruimt onze borden af….
Zorgt voor poncho’s en dekens en laat ons genieten van de leeuwen.
Wij zullen wij niet zijn als we dit niet zien…
Bloeddoorlopen ogen die bijna dichtvallen.
Justinus hoelang ben je al aan het werk?
Met moeite houdt hij zijn tranen tegen…van s’morgens 5 tot 11 uur s’avonds.
5 weken werken…6 dagen vrij…
hij moet steeds harder werken… Volgens het management kan het altijd harder en het is nooit genoeg.
Onze schone was ligt op ons bed…en voor de derde keer hebben we schone handdoeken. In nederland doen we bijna een week met maar 1 handdoek…soms doen we samen met 1. Ik lig in het bubbelbad met een glas wijn en mijn ipad ….maar zonder sigaret…justinus en wij slapen morgen uit!
het eten hier is zo overdadig…eigenlijk een beetje te…
Wij wilden geen toetje…dan kon justinus eerder slapen.
Die leeuwen zijn leuker als we allemaal uitgeslapen zijn.
Het enthousiasme van justinus deed ons terugkomen want zinder hem is jamila geen jamila meer.
Ik bubbel nog heel lang door en hoop dat hij morgen weer fris en fruitig is.
Een gamedrive met justinus …zou hij beseffen hoe waardevol hij is???
De dagen met rene en jolanda en onze belgen?
Onze combinatie met Justinus maakte ze bijzonder.
paar dagen met zijn achten in welgevonden….beter kan je je niet wensen.Vanavond zitten we aan een tafel voor 2..
genietend denk ik terug aan de dagen dat we met zijn achten aan een tafel zaten… Nu zitten we aan aparte tafeltjes…
Bij onze kamer aangekomen is voor het eerst de kamer op slot, de laatste dag brengen we door in een ander gezelschap.
