Het leven gaat zoals het gaat.. en is echt onvoorspelbaar.

Mijn enthousiasme over meerdere malen “Noorwegen in de winter”blijkt aanstekelijk te zijn.

Na een glas wijn beloof ik els dat we samen het noorderlicht gaan zien. We gaan gewoon met z’n tweeën. Dat durven wij wel!

Gj is daar geen voorstander van en wil met ons mee en GAAT dus ook mee.

En zo zijn we met z’n drieën.

Een paar dagen later hoor ik dat er meer liefhebbers zijn.

Ruud en Arianne willen ook heel graag het noorderlicht zien. Zij zijn heel enthousiast en willen mee…. Nu zijn we al met 5!

Het is niet alleen het gewoon zien van het natuurfenomeen Noorderlicht.

Het zien van het noorderlicht is voor mij voor altijd verbonden met Henk.

De dag dat hij stierf zag ik het voor het eerst en dat zal ik mij de rest van mijn leven herinneren…

In mijn hoofd ontstaat een idee.

Marianne moet ook mee! En Marianne gaat ook mee!

We gaan met z’n zessen!

Gj en ik organiseren een Noorderlichtavond waar de vraag of we het met elkaar rooien niet eens aan de orde komt.

Voordat we het eigenlijk doorhebben zijn de tickets al geboekt en zonder enig probleem zijn binnen een week de hotels en appartementen ook geboekt!

Mijn enige zorg is nu nog het koken, Ik vind koken namelijk echt helemaal niet leuk… maar daar zal vast een oplossing voor komen.

Zonder lang nadenken is er een nieuw gezelschap ontstaan dat gezamenlijk op reis gaat.

Ieder met z’n eigen gedachten, eigen verwachtingen en ieder met z’n eigen gevoel. Maar.. Het noorderlicht verbindt ons.

Ik kan weer schrijven en heel veel foto’s maken!

Eind november ga ik samen met Marianne naar Daka op zoek naar snowboots en nadat we alles gepast hebben wat maar een beetje in de buurt van onze maat kwam koos marianne voor de Olangs met spikes.

Nu zullen wij niet meer vallen en veilig over het ijs kunnen lopen!

Ik probeer de laarzen via internet te kopen en bespaar daar 25 euro mee.

Het leek veilig om met Marianne naar Daka te gaan, maar zelfs hier heeft zij het voor elkaar gekregen dat ik uren in mijn ondergoed in de paskamer heb doorgebracht. Ten einde raad heb ik een berg kleding aangeschaft, waar ik haar natuurlijk weer heel dankbaar voor ben.

‘s Avonds bestel ik de laarzen 25 euro goedkoper via internet en app Els, die gelijk enthousiast is en ook dezelfde laarzen besteld.

Ik app ook Arianne die niet zovaak op haar telefoon kijkt…. ik app Ruud, die nu ook niet kijkt. Deze aanbieding duurt nog maar een paar uur! Ongeduldig besluit ik toch haar rustige zaterdagavond wreed te verstoren en bel haar op.

Op de valreep koopt ook zij dezelfde laarzen!

4 dames met spikes zijn er klaar voor!

De mannen appen over hun keus voor schoeisel… en foto’s van naaldhakken en klompen met spijkers komen langs op de app.

Ze klagen dat wij al het geld hebben opgemaakt en zij zich maar weer moeten behelpen…. ik heb geen medelijden…

De dames blijven overeind!

Begin december hebben we het eerste echte “Noorderlichtoverleg” bij Marianne. Een belangrijk onderwerp is deze avond de gehoorbescherming voor Marianne aangezien zij de kamer met Els zal delen. Zouden oordoppen van het Kruidvat genoeg zijn? Of moet er zwaarder geschut ingezet? De tijd zal het leren…

Els, Arianne en Marianne vinden het leuk om te koken dus mijn vakantie kan nu echt niet meer stuk!

De dames willen wel spelletjes spelen in Noorwegen en het kaartspel “Vertellis” komt op tafel, na de eerste kaart kijken de heren elkaar wanhopig aan…. maar Marianne merkt op dat we hierdoor “nader tot elkaar zullen komen”.

Dit gaat dus de koffer in samen met een noodvoorraad wijn!

De noodvoorraad wijn moet straks wel uitgebreid worden met flessen rosé….

Marianne blijkt al na 1 glaasje zo lenig te zijn dat haar benen bijna in haar nek liggen..