6 Ziek en Gezond.
Het is vakantie dus wij hebben het idee dat we een gat in de dag kunnen en mogen slapen.
Lidia is om 6 en wij zijn om 7 uur klaarwakker en binnen heel korte tijd zitten we gezellig met z’n vieren aan het ontbijt.
Help… help daar komt onze Giorgi.
Waar hebben jullie gegeten??? Ik heb toch gezegd waar jullie moesten gaan eten?
Het lijkt wel of mijn hart op hol slaat…een echte bemoeial! Niks voor mij dus!
Moeten wij verantwoording afleggen waar we gisteravond gegeten hebben?
Boven mijn hoofd zie ik 2 camera”s die iedere beweging van ons vastleggen.
Ineens zien we nog meer camera’s zelfs in de tuin! En er staan of hangen er vast nog veel meer.
Na het ontbijt (we durven echt geen 2 eitjes te eten vanwege de camera’s!) willen lidia en ik willen even zwemmen in ons privé zwembad.
Zwemmen? Giorgi heeft ons verteld over zijn robot die het zwembad schoon houdt en hem duizend euro gekost heeft. De robot is het zwembad aan het onderhouden en niemand weet wanneer hij lunchpauze heeft. Misschien staan we wel onder stroom als we het water in gaan!
Peter trekt de robot uiteindelijk op de kant. Ik zwem 10 meter en vraag mij ineens af waar de camera staat.
Weg…. dat zwembad uit! Ondertussen hebben de mannen vanmorgen een boot geregeld en we pakken een tasje met zwemspullen en een paar flesjes water. Wij hebben geen badlakens bij ons en 3 euro om een badlaken te huren van Giorgi is ons te gortig en dus smokkel ik onopvallend een handdoek mee onder mijn jurk. Ik lijk plotseling op mijn dochter. Ook dit is vast op beeld vastgelegd.
We huren een kleiner bootje omdat peter zijn vaarbewijs heeft thuisgelaten. Maar we krijgen wel korting van de Renzo de hartelijke eigenaar.
De boot moet volgetankt maar dan wel op zijn Italiaans. Hij wordt handmatig naar een zandbank gesleept en de benzine slang moet tientallen meters verder door het water getrokken worden. En alles gaat op het dooie gemak.
Met een slakkengangetje varen we langs de kust en genieten met volle teugen als we al onze gezondheidsprobleempjes even buiten beschouwing laten.
Peter heeft keelpijn en voelt zich niet lekker, lidia heeft buikpijn en is wat misselijk, zij ligt languit op het voordek… gj heeft een rood, zielig en pijnlijk oog en ligt het laatste stuk van onze tocht languit, en voor dood, op het achterdek. ik heb gelukkig alleen maar mijn zielige achillespees maar zeur alleen als het te hard gaat.
Onze senioren vakantie! Volgende keer nemen we maar een eigen arts mee.
Een half uurtje eerder zijn we terug in het haventje want we moeten nog ons dagelijks uitstapje naar de pharmacia maken.
Na pleisters en keeltabletten moeten we nu nog oogdruppels hebben.
We kleden ons even om bij Giorgi en gaan weer met de auto naar beneden.
Langzaam lopen we door de toeristische straatjes en gaan naar de apotheek waar we snel een flesje optrex voor het oog van gj kunnen kopen.
De eerste druppels in gj zijn oog zijn een weldaad en enthousiast storten we ons op de keuze van het laatste restaurant in Cefalù.
Natuurlijk met uitzicht op zee… natuurlijk Italiaans en natuurlijk moeten ze vroeg open zijn.
Natuurlijk moet ik nog even een toeristisch winkeltje in waar ik en pinokkio trekpoppetje kan kopen. 3 euro goedkoper dan in de hoofdstraat.
Drie op een rij… het spelletje van vroeger zit nog in ons systeem… 10 minuten later zitten we in het derde restaurant op rij met uitzicht op zee.
Weer antipasti… weer insalata misto en weer aubergines .
Gewoontes zijn zeer snel eigen gemaakt.. net als de verse pasta!
Tevreden lopen en rijden we weer terug. Het afscheid van Cefalù … het leukste plaatsje van sicilië.
Morgen weer verder… voor nu lekker slapen en morgen hoop ik gezond weer op!
De druppels in Gj’s ogen zijn geweldig!
Ik heb genoeg aan een kleine pleister,lidia eet morgen alleen nog fruit en het hoestje van peter? Met de airco in de auto op 24 graden gaat het de goede kant op.
En ik? Zet het raam zo ver mogelijk open en slaap een droomloze slaap.
Morgen gaan we weer verder.
