De “Dolfijnentour zonder Dolfijnen”
Maandagochtend hebben we geen ontbijt en zelfs geen koffie! Een tasje met een paar dubbele boterhammen,van gisteren met ham en kaas, en een yoghurtje zonder lepeltje hangt aan de deurkruk van de kamer van lidia en peter. Hier kunnen we pas vanaf 9 uur ontbijten. Wij moeten voor 8 uur weg want we gaan met een boot naar de dolfijnen!
We zijn ruim op tijd in Tavira en hebben zelfs nog tijd voor een kopje koffie! De zon staat nog laag maar is wel alweer bloedheet. Goed ingesmeerd stappen we op het eerste bootje wat ons naar een dichtbijgelegen plaatsje brengt.
Hier moeten we overstappen op een zeewaardig bootje en worden voorzien van enorme grote en onhandige zwemvesten.
Met grote stukken knaloranje piepschuim op onze borsten zitten we(al bijna zwetend) braaf te wachten op verdere orders van onze “kapitein”.
Direct krijgen we te horen dat we niet de zee op kunnen want de wind is te hard! We kunnen dus niet naar de dolfijnen!
Hè??? We hebben net betaald!!! Zeg dat dat gelijk!!! Vandaag is de tour echt onmogelijk en het enige wat ze ons kunnen bieden is een tour over de rivier! Vanaf hier kun je de oceaan horen…. een teken dat het te woest is en niet geschikt voor kleine bootjes…. als je tenminste veilig terug wilt komen.
Wat nu…. we besluiten toch maar te blijven zitten en met een sukkelgangetje worden we over de rivier heen en weer gevaren. Daar zitten we dan met onze enorme zwemvesten…
Tot een uur of 11 sukkelen we door… we hebben zelfs 1 flamingo gezien!!
Teleurgesteld lopen we door Tavira en gaan een kop koffie drinken met een onvermijdelijke tostie erbij.
Terug in ons hotel, eigenlijk meer een jeugdherberg, gaat gj weer werken en duiken wij het heerlijke zwembad in en appen wat met het thuisfront.
Lidia en ik praten wat met de herbergier die ons, terwijl hij tv kijkt, vertelt dat we hier niet kunnen eten! De kok is met de noorderzon vertrokken!!!
Ook vandaag staat er geen biertje in de koelkast…. er is zelfs geen koud water!!,
Peter’s humeur is ver beneden het nulpunt als we worden afgescheept met een kop koffie.
We gaan maar weer met de auto naar Tavira om te eten.
Het is nog te vroeg als we hier zijn alhoewel onze Nederlandse magen hier anders over denken.
Eerst maar weer een terrasje! Peter heeft gelijk een vriendin waarvan de houdbaarheidsdatum verlopen is opgedaan en die kletst honderduit… nadat ze met de ene de andere sigaret op heeft gestoken brandt ze helemaal los!!! Het gaat van cruises naar de bouw van de ooievaarsnesten en van all inclusieve reizen tot de beste restaurantjes van Tavira.
Op haar advies lopen we een steegje in voor een restaurant maar besluiten toch om op het dorpsplein te gaan eten.
Vandaag hebben we genoeg aan 2 salades en 2 voorgerechten met z’n vieren. Voor het restaurant gaat een bandje zingen en spelen… dit is echt vakantie!
Het schepijsje, als toetje, is de kers op de taart.
Terug bij ons hotel zitten we nog maar heel even buiten voor we de koelte van de airco weer opzoeken, dit was de laatste avond in Tavira!! Morgen trekken we weer verder naar “Castelo Branco”.
