4 ikke ,ikke,ikke…

Tijdens het ontbijt valt het ons op dat de meeste toeristen dikke jassen aanhebben ondanks dat de kachel loeit .

We zien handenvol cupjes boter en jam in jaszakken en tassen verdwijnen…bagels worden gevuld met tientallen worstjes en de donuts verdwijnen met tientallen in servetjes en zakjes .

Nee ,hier wordt niet alleen ontbeten ,hier wordt de lunch gemaakt zodat men de rest van de dag geen geld hoeft uit te geven aan eten .

Gelukkig hebben we hier nog geen Nederlanders aangetroffen dus blijf ik de hoop houden dat “wij” dit soort dingen niet doen .

Met de metro gaan we richting Broadway en Timesquare om kaartjes voor een musical te kopen . Charly is hier als onze “reisleidster ” weer heel goed in en onderhandelt waar ze maar kan . Ergens in het enorme gedrang pakt ze een flyer aan voor 50 dollar korting per kaart voor “Chicago” en gewapend met deze kortingsbon gaan we op zoek naar dit theater .

Binnen een half uur hebben we kaarten voor de musical van zaterdagavond !200 dollar korting bewijst natuurlijk wel dat de prijzen eigenlijk meer dan belachelijk zijn .

Onderweg komen we bij de M&M’s shop maar hoe goed we ook kijken er is niets betaalbaars te vinden in deze “chocolade snoepjes winkel gelukkig staan ze voor de deur gratis nieuwe smaakjes snoepjes uit te delen …maar een chocolaatje met Pepersmaak is nou niet echt geweldig ! Bah!!!!

We lopen de ene na de andere kilometer en om de haverklap worden de stappenmeters van onze telefoon vergeleken …gelukkig nemen de meisjes kleinere stapjes wat toch door onze telefoon wordt vertaald in een langere afstand .

De mannen laten dit niet op zich zitten en lopen extra rondjes om maar meer stappen te kunnen tellen ..maar het gaat ze toch niet lukken.

Iedere keer als we ergens een bankje tegen komen stort ik neer …als we vlakbij Chinatown ergens in een parkje zitten komen er 2 zwervers aanwaggelen met hun hele hebben en houwen in een boodschappenkarretje…naast ons bankje stoppen ze bij de vuilnisbak …trekken hun ouwe broeken uit …pakken een nieuwe joggingbroek met prijskaartje uit hun tas …en trekken deze nieuwe gestolen kleding al wankelend aan…een tasje wordt gewoon leeggeschud boven de prullenbak en gevuld met hun eigen spullen …Wat kun je als mens diep zinken …wat een triest bestaan .

We lopen verder naar Chinatown waar we onze ogen uitkijken ,hele oude vrouwtjes lopen kromgebogen sjokkend achter hun rollator ,de jongere fluisteren dure merken en bieden allerlei waar aan .Brillen ,tassen en horloges …Rolex,Michael kors….Chanel …ik moet denken aan een liedje van kinderen voor kinderen .

Alles….alles …alles is te koop!!!!

Er wordt gekaart,geschaakt en gegokt maar ook met supervalse instrumenten en zo mogelijk nog valsere stemmen paasliedjes gezongen .

Wat een wereld …

Bij een restaurantje gaan we eten ,het ziet er lekker uit en een kwartiertje later kijken we met verbazing naar een helemaal volgestouwde tafel met eten voor een weeshuis !!!!hadden ze ons niet even kunnen waarschuwen??? We hebben echt veel te veel !!!!

We nemen het wel mee!!!! We hebben er voor betaald!!!!

Gewapend met een grote tas vol met “doggybags ” (ik denk dat we nog geen kwart op hebben gegeten ) lopen we terug in het donker naar de metro .

De blinde man langs de kant van de weg heeft vandaag een warme maaltijd …

De ongewassen zwerver bij de metro …wenst ons dankbaar Gods zegen toe en praat lachend tegen de inhoud van de zak met eten …

En wij???? Gaan heerlijk slapen …wij kunnen onszelf recht in de ogen kijken .

wij hebben niet onze zakken gevuld met eten ,maar zakken eten weggegeven …

Ik hou niet van …ikke…ikke…ikke…