Gevangen(v)is…

Na het ontbijt gaan we toeristje spelen en
gaan de toeristische route over een gedeelte van het eiland rijden. De kust is
zo mooi!! Op de ene plek ligt veel sneeuw, op de andere niet. Soms sneeuwt het
en soms schijnt de zon en iedere keer opnieuw is ons uitzicht adembenemend
mooi. Ook de temperatuur wisselt: van plus 2 tot min 11. Niets is zo
veranderlijk als het weer in Noorwegen! We rijden door het berggebied waar de
sea-eagles wonen. Ja hoor, de eerste vliegt over en al snel volgen er een
aantal andere. Ze vliegen statig in de tegengestelde richting. We rijden een
stukje terug en zien een stuk of tien sea-eagles met z’n alle rond de laatste
plas water zitten. Om de beurt vliegen ze weg… Hoog de bergen weer in. We
rijden langs de kust met wilde golven, rotsen die uit de zee steken en een
eenzaam bordje “camping”. Niemand te bekennen hier, behalve enorme
zwermen meeuwen met hier en daar een verdwaalde sea-eagle, die denkt een visje
of een meeuw mee te pikken. We komen langs een begraafplaats, waar de
grafstenen net boven de sneeuw uitkomen en waar vlak voor de ingang een
duidelijk bordje staat met de tekst “no camping”! Alsof iemand hier
midden in de winter in zo’n leeg land, deze plek voor zijn tentje uit zou
zoeken!! We komen eindelijk bij een klein dorpje met één
winkeltje/benzinepomp/dorpskroeg. Hier verkopen ze behalve de
hoogstnoodzakelijke levensmiddelen, ook handgemaakte zeep, potjes kruiden en
gebreide dikke sokken. Maar het meest belangrijke is…ze hebben een wc!!!!
Opgelucht en een zeepje rijker, rijden we een stukje verder, maar besluiten
toch te keren. We hebben genoeg van het eiland gezien. Bij het aurora centrum
in Andenes gaan we toch maar even kijken en krijgen een korte rondleiding en
een film van een kwartiertje over het noorderlicht waarna we nog even 12,50
euro pp mogen afrekenen. Eenmaal terug in ons hotel gaan we ons maar weer eens
omkleden om uit eten te gaan. Nog noooooit heb ik mij zo vaak verkleed op één
dag, als deze week in Noorwegen…Maar alles went, dus dit ook. Alleen mijn
Pocahontas laarzen heb ik altijd aan! We gaan uit eten in het enige echte
restaurant van Andenes…..”Arresten” de vroegere gevangenis waar de
dronken lorren uit de omgeving hun roes moesten uitslapen. De zalm en de
heilbot waren lekker! Waren vast net “gevangen”. GJ en ik zijn nog
bij de vuurtoren geweest om noorderlicht te spotten maar tevergeefs. Terug in
het hotel rook ik mijn laatste sigaret hangend uit het raam. Morgen gaan we
weer verder!