Niet alles is te koop…
Vrijdag
Na een overheerlijk ontbijt, met meer keuze dan we nodig hebben, pakken we de koffers in en verlaten het supermooie hotel.
Natuurlijk gaan we pas weg nadat mijn been weer op de foto is gezet, mijn blauwe plek is een blauw been geworden…
De sneeuwscootersafari gaat het niet worden omdat er geen plek meer is want ze moeten de wachtlijsten wegwerken na een paar dagen slecht weer.
Ak en isa zijn teleurgesteld en doen nog verwoede pogingen om het toch voor elkaar te krijgen. Maar dit lukt echt niet.
Zoals we allemaal gewend zijn gaat alexander rijden en isa bedient de kachel.
Gj en ik zitten heerlijk ontspannen achterin, dat is echt een groot voordeel van het ouder worden… dan zorgen de kinderen voor de ouders!
Als ik foto’s wil maken stopt ak zo snel mogelijk en als het nodig is rijdt hij ook nog achteruit! Wat willen we nog meer?
Halverwege de rit eten we een worstje met patat en miniburgers die superlekker zijn, ook al worden we naar een ander tafeltje gedreven door de smerige lijflucht veroorzaakt door een enorme Noor.
Na een paar uur komen we weer in Tromso aan en checken we in bij het buurhotel van het hotel van de eerste dagen.
Het hotel was nu de winnaar van onze selectie omdat het een jacuzzi op het dak had maar…. de jacuzzi was kapot!!!
Gelukkig kregen we 2 kamers op de bovenste, de 5de verdieping tegenover elkaar.
Het is allemaal wat kleiner maar we hebben alles wat we nodig hebben. Alexander en Isabeau hebben zelfs een broekpers maar aangezien zij niet zoveel strijken mogen wij hem gelukkig gebruiken! En dat doen we dus niet!
Ook een koelkast behoort hier niet tot de standaarduitrusting maar de sneeuw net buiten het raam werkt net zo goed voor de yoghurtjes van gj.
We gaan een rondje door het centrum maken en gaan zowat iedere winkel in om een poging te doen om souvenirs te kopen.
Ik ben dolgelukkig dat ik een kleinzoon krijg maar 160 euro voor een, niet eens zo leuk, Noors babyvestje is ook mij echt te gortig!
Isa gaat overstag voor een Noorse pannenlikker voor haar vader en een paar pannenlappen voor haar moeder.
De mok en de koelkastmagneet waren al gescoord.
‘s Avonds hebben we een buffet in het restaurant van het hotel wat niet helemaal “je van het” is maar met lange tanden eten we net genoeg om te overleven.
Het is helemaal bewolkt dus onze noorderlichtjacht vanavond gaat niet door.
Het mah jong spel komt op tafel en blijft hier totdat er wordt gezegd dat het licht uit zal gaan in het restaurant van het hotel.
Met onze staart tussen de benen lopen we radeloos met de mah jong doos door het hotel. Ergens aan de zijkant bij een aantal afgesloten ruimtes staat een sta tafel en gj en ak nemen dit letterlijk en blijven staan. Zitten is het nieuwe roken.
Isa en ik klimmen “ moeiteloos” op de barkrukken maar moeten lijdzaam aanzien dat alexander wint met heeeeel veel punten.
Deze ondergang werd nogmaals benadrukt doordat ik de kruk bijna niet meer af kon komen.
Gelukkig komen we moeiteloos op onze kamer zodat wij nog even van ons uitzicht, wat we dus niet hebben, kunnen genieten.
We slapen heerlijk in onze veel kleinere kamer maar hebben meer dan genoeg.
We kunnen ook niet alles hebben!
