8 Trop chaud…
Voor het eerst in de geschiedenis van Frankrijk is er een code rood afgeroepen wat betreft de temperatuur.
Overdag stijgt de temperatuur tot ver boven de 40 graden wat betekent dat we eigenlijk niets anders kunnen doen dan overleven. We kunnen niet uit eten, niet op een terrasje zitten en nergens heen of gaan wandelen.
Ondanks dit doen we toch een poging om naar de kust te gaan en kiezen voor Sete waar het die dag maximaal 35 graden zou worden.
Het ritje van 1,5 uur belooft veel goeds en de temperatuur is rond de 30 graden en we verheugen ons erop om daar heerlijk rond te wandelen. Nog voordat we op advies van char en Jos, die eerder vertrokken zijn, de parkeergarage aan de boulevard inrijden stijgt de temperatuur toch weer.
De jongelui zit onder een parasol op een terrasje wat te drinken terwijl Daniël zich amuseert met een gekregen koekje en een bakje ijsblokjes.
Het is hier heel gemoedelijk en erg mooi, Sete is nog niet overstroomd met toeristen en iedereen is hier opvallend vriendelijk.
Nadat we het hoognodige vocht tot ons genomen hebben doen we een poging om te gaan wandelen.
Aan het einde van de boulevard blijkt het toch weer veel te warm te zijn en zoeken we zo snel mogelijk weer de schaduw op. Charly en Jos willen eigenlijk terug naar de camping maar er moet nog wel even gegeten worden.
We lopen terug en gaan proberen een restaurant met airco te vinden terwijl char probeert Daniël te laten slapen wat deze keer niet zo snel lukt.
Char dreigt weg te gaan totdat Daniël toch ineens in slaap valt terwijl wij net een verlaten restaurant in gevlucht zijn
Voor ons sluiten ze de deuren en langzaam voelen we de verkoelende lucht van de airco die mijn enorme hoeveelheid zweetdruppels langzaam droogt
Char gaat overstag en komt toch ook naar binnen met achter haar aan een glimlachende Jos die vis ruikt.
Niet veel later zitten we aan de fruits de mer en heerlijke mosselen met brood.
Char kiest voor de veilige spaghetti wat niet echt een succes is in een visrestaurant.
Wanneer Daniël uitgerust wakker en “aan” gaat geniet hij gelijk weer van heel veel aandacht van de dames en van heerlijk vers brood.
Nadat we verkwikt en weer vrolijk Daniël in een superschone babyruimte weer fris en fruitig hebben kunnen maken storten we ons weer in de verzengende hitte.
Hier in “zuid Frankrijk aan zee” moeten we nog wel een blauw met witte strepen vestje voor Daniël kopen wat ons pas lukte nadat het jonge stel met gezwinde spoed de koelte van hun aircoauto hebben opgezocht.
Snel zoeken wij ook de auto weer op en kunnen weer ruim een uur genieten van het mooie Frankrijk vanachter de veilige en koele autoramen.
Aan het einde van de middag sluiten we de dag weer af met een bezoek aan het verkoelende zwembad.
Daniël in zijn gestreepte zwembroekje met zonnehoed en zonnebril is de prins van het zwembad en dobbert gezellig zwaaiend rond terwijl hij van alle kanten aandacht krijgt en zijn personeel zich uit de naad zwemt voor hem.
‘S avonds zijn we te moe om nog iets te doen en zelfs voor mahjongen is het te warm,
En toch… is het voor ons een geweldige vakantie! Wat zijn we bevoorrecht dat we dit mee mochten en konden maken.
Soms is simpel zo bijzonder….
