4 Omhoog en Omlaag
Na ons vroege ontbijt met een gekookt eitje en de nodige koppen koffie pakken we de auto in. Na een hartelijk afscheid van Andrea en ethel gaan we op weg om sicilië te verkennen.
We gaan kijken of we, voor we naar Cefalù gaan, met de boot naar lipari en stromboli kunnen varen.
In plaats van naar messina gaan we naar Milazzo. Andrea had ons verteld dat een tripje naar deze eilanden sneller en goedkoper via Milazzo werden aangeboden. De tocht is hier meer dan de de helft goedkoper. We komen in de buurt en het is hier een drukte van belang! Dit is echt een ander stukje sicilie!
We parkeren even de auto’s en gaan op onderzoek uit, zoals op veel plekken is hier enorme concurrentie. Met een berg informatie gaan we eerst maar even koffie drinken… jammer genoeg kunnen we hier alleen niet plassen!
Ik krijg een app van char dat ze toch even langs het ziekenhuis moet en mijn vrolijke humeur verdwijnt als sneeuw voor de zon om even plaats te maken voor bezorgdheid.
Gelukkig is dit van korte duur, spruit is gezond alleen char zelf is een beetje ziek.
We besluiten om toch maar eerst naar Cefalù te rijden en van daar uit te kijken of we toch nog terug willen naar Milazzo. Het kost tenslotte toch meer dan anderhalf uur.
Het is een lange rit zonder dat we kunnen plassen, er is onderweg namelijk helemaal niks! Geen tankstation, geen parkeerplaats, geen afrit, niets.
Op een gegeven moment zie ik niet meer hoe mooi het buiten is….ik moet alleen maar plassen!
Hoe vervelend ook… als ik het echt niet meer vol kan houden ga ik toch maar naast de auto plassen, zelfs de vangrail is te hoog om nog wat beschutting van bomen en planten te krijgen!
Mijn humeur daalt hierdoor tot ver onder nul.
Toch komen we in Cefalù aan waar onze B&B onvindbaar lijkt. Uh… moeten we HIER naar beneden?????
Maar nadat we een stukje verder gereden hebben zeggen we….. Uh…..moeten we HIER naar boven?????
Volgens de beschrijving is het glooiend…. NOU…glooiend.
Het lijkt Portugal wel!!!! Het is steil omhoog. Het lijkt de Alp d’huez wel.
Vol gas rijden we in 1 keer naar boven en komen bij het hek terecht.
De, zoals later blijkt, bemoeizieke eigenaar dirigeert ons op een parkeerplek die hooguit geschikt is voor een dinky toy.
Wanneer de auto’s toch geparkeerd zijn krijgen we een enorm langdradige uitleg van Giorgi die vooral over hemzelf gaat. “Tegenwoordig kost een robot voor zijn zwembad wel 1000 euro!” Gevolgd door zijn dwingende adviezen waar we moeten gaan eten.
Nadat we eindelijk heerlijk hebben kunnen plassen gaan we lopend naar beneden naar het oude centrum van Cefalù.
Het is best warm maar nog wel uit te houden als je naar beneden loopt.
Kleine romantische straatjes met overal terrasjes en kleine winkeltjes aan alle kanten om ons heen.
Lidia en peter kopen een ijsje en langzaam wandelen we verder naar beneden.
Op het grote plein in het centrum drinken we een glaasje (ik natuurlijk “Aperol spritz”)en kijken onze ogen uit.
Waarom leven wij zo gehaast?? Alle bankjes zijn bezet door oude gerimpelde mannetjes en enkele vrouwtjes die aan een stuk door met elkaar zitten te kletsen en niet van plan zijn hier snel mee te zullen stoppen.
Ook wij zitten heerlijk rustig maar kletsen ondertussen, zonder dit te beseffen, elkaar de oren van het hoofd.
De enige zorg die wij nu hebben is “waar gaan we straks eten”
Keuze zat maar vooral tijd zat.
Onze Nederlandse magen vragen al een tijdje om wat warms te eten maar dit is Italië!
Er is nog geen restaurant te vinden wat open is! Terwijl het toch al zeven uur geweest is. Om half acht blijkt restaurant Kenties wel degelijk al open te zijn. We zijn de eerste gasten.
Eten met uitzicht op zee! We volgen het advies van joyce op. Wel een beetje prijzig maar behalve dat we lekker eten kan je er ook nog eens plassen!
Pasta met mosselen en zwaardvis.. “lekkerder kan niet” zeggen we terwijl we de zon in de zee zien zakken.
De weg terug is een helletocht het eerste stuk naar boven maar vandaag hebben we in ieder geval genoeg gelopen!
We storten neer in de pausmobiel die ons snel en makkelijk het laatste stuk van de de berg opbrengt en niet veel later vallen we neer op onze harde matrassen.
Er gaat geen licht meer aan de dag was meer dan vol.
