8 Ik maak van een mug een olifant!
We zitten heerlijk in onze auto met airco en rijden op ons gemak richting de grens van swaziland. Net als ruim een jaar geleden komen we door het plaatsje jozini.
Overal vrolijke mensen…stalletjes,kraampjes en winkeltjes maar dan wel op z’n zuid afrikaans. De hedendaagse mode hangt niet uitgestald maar ligt gewoon op stapels op de grond. Bij een enorme vuilnisbelt staat een groot bord met “Don’t litter” en hiernaast staat men gewoon zijn vuilniszakken afval te dumpen.
In onze ogen een armoedige plaats..maar wel een waar ongeveer iedereen een iPhone heeft en overal vrolijke muziek klinkt.
Kortom hier heersen andere normen en waarden…kippen draaien aan een spit gewoon in de zon….. in de voor ons verzengende hitte van 38 graden.
Eenmaal bij de grens van Swaziland gaat alles weer veel sneller dan de vorige keer want ook hier heeft de automatisering zijn intrede gedaan.
We hoeven niks meer aan te geven,we hoeven ons met veel moeite verkregen papiertje om hier met de huurauto de grens over te gaan niet eens te laten zien!
Zelfs geen handtekening hoeven we meer te zetten.
Niemand is meer in ons geïnteresseerd…ga maar gauw!
En vier stempels later rijden we dit pikzwarte land in.
De wegen zijn nog steeds slecht. We slalommen om de potholes heen en vergapen ons aan de mooie natuur en de langs de kant lopende kleurige figuren.
Een paar uur later zijn we in het noorden van Swaziland weer bij de grens.
Dit was ooit een enorm avontuur maar nu is het een fluitje van een cent.
Aan het einde van de dag bereiken we het marlothpark aan de rand van het krugerpark.
Nou…deze lodge is niet veel soeps…met moeite vinden we iets wat op een ingang lijkt.
Ergens op de eerste verdieping van de lodge vinden we een levend wezen…
H e l l o ….deze vrouw lijkt direct uit een foute televisieserie gestapt te zijn….
Ze loopt en praat in slow motion …
Do you want diner??? Sloffend op haar teenslippers wijst ze ons de weg.
Via het koffiezetapparaat en de bijna nooit werkende wifi wijst ze ons onze kamer.
I think you have to spray against the malaria musquitos…en sloffend loopt ze verder.
Verbouwereerd kijken wij elkaar aan…waar zijn we nu verzeild geraakt???
We voelen ons nu een beetje belazerd door het internet waar deze lodge een 9,2 krijgt…geen enkele foto komt overeen met de werkelijkheid.
Het zwembad met uitzicht op het krugerpark is een zo goed als vergaan, verkleurd en vervuild badje midden tussen onverzorgde en ongesnoeide bomen die ieder uitzicht op wat dan ook belemmeren.
Het eerste wat we doen is onze kamer volspuiten met insecticide, dan komen we straks hopelijk in een kamer zonder gevleugelde en prikkende vriendjes.
We hadden het kunnen weten..ons diner kwam rechtstreeks uit de vriezer. het personeel was blij dat wij heel snel uitgegeten waren zodat zij nog sneller naar huis konden sloffen.
Opgelucht gaan wij nog even voor de deur van onze kamer een sigaartje roken een verhaaltje maken en heel vroeg slapen.
Onze kamer is super daar hebben we niks op aan te merken en die grote salamander vlak boven mijn hoofd… Ach, die moet toch ook ergens slapen?
Na het ontbijt vluchten we snel de auto in, niet omdat we in malariagebied zitten maar, omdat het 39 graden gaat worden en wij toch naar kruger gaan!
Durf ik in het park het raam open te doen om een foto te maken??? Uh…straks komt er een mug naar binnen!!! We rijden rond….nee ik hoef geen raam open te doen.
Het is uitgestorven…bijna geen dieren maar doodse stilte.
Er is bijna geen water…gelukkig zien we ergens een paar olifanten in de blubber spelen en zonder nadenken doe ik het raam naar beneden om wat foto’s te maken.
Even geen angst voor malaria maar blij om eindelijk iets te zien.
Overal olifanten…en wat verdwaalde giraffen.
De met zijn kop naar beneden en zijn staart tussen zijn benen lopende hyena, die vlak voor sluitingstijd voor ons oversteekt, symboliseert ons gevoel van deze dagen.
We hebben weinig dieren gezien…er is iets voorgoed veranderd…
Het gemis van water…beïnvloed de natuur…beïnvloed het gedrag en het leven van de dieren.
Het gemis van gevoel en liefde van personeel van een lodge voor hun gasten…beïnvloed het gedrag van hun gasten.
Wij gaan hier nooit meer terug…ook al hebben we er geen mug gezien!
